Rakieta N1 była ogromnym przedsięwzięciem radzieckiej inżynierii kosmicznej, zaprojektowanym w celu wyniesienia astronautów na Księżyc, Marsa i Wenus, a także umieszczenia na orbicie dużych stacji kosmicznych. Był to radziecki odpowiednik amerykańskiego Saturn-V. N1 składał się z 5 stopni, z których pierwszy był napędzany przez zespół 30 wysokowydajnych silników rakietowych wykorzystujących jako paliwo naftę i ciekły tlen.